Szkoła bębnów
W Strefie Rytmu uczymy się gry na bębnach afrykańskich djembe oraz dundun na wszystkich poziomach zaawansowania. Szkoła znajduje się na warszawskiej Pradze i jest częścią Centrum Kultur Świata – miejsca międzykulturowych spotkań i działań artystycznych, gdzie odbywają się też zajęcia ze śpiewu i warsztaty taneczne. Oferujemy warsztaty wyjazdowe, lekcje gry na djembe podczas spotkań firmowych, pokazy muzyczne. Chcesz kupić profesjonalny instrument albo naprawić swój bęben? To też u nas.
Djembefola Kuba
Kim jest Kuba Pogorzelski? Najkrócej: człowiek-orkiestra. To uznany muzyk perkusjonalista i wieloletni nauczyciel gry na djembe. Założyciel pierwszych w kraju zespołów grających muzykę Afryki i propagator kultury afrykańskiej w Polsce. W 2008 otworzył jedną z pierwszych szkół bębniarskich Strefa Rytmu, specjalizującej się w muzyce etnicznej, gdzie prowadzi grupowe warsztaty gry na djembe i dun dunach oraz zajęcia indywidualne. Jego największą pasją jest muzyka Zachodniej Afryki (Mali, Gwinea, Senegal, Burkina Faso). Socjolog, który pracę magisterską na temat "Społeczna funkcja tradycyjnej muzyki Afryki Zachodniej" obronił na Uniwersytecie Warszawskim.
Plenery bębniarskie
Nie samą szkołą człowiek żyje. Oprócz cotygodniowych zajęć uczestnicy kursów chętnie biorą też udział w weekendowych lub dłuższych plenerach bębniarskich organizowanych w osadzie leśnej na Warmii. Te wyjątkowe, wytrącające z codziennej rutyny, spotkania pozwalają na znacznie bliższy kontakt nie tylko z instrumentem i rytmami, ale też z innymi grającymi.
Afrikan Harmajder
Afrikan Harmajder to spontaniczna nazwa najbardziej zaawansowanej grupy uczniów Strefy Rytmu. To ekipa pasjonatów djembe zogniskowana wokół Kuby Pogorzelskiego, którą oprócz zaangażowania łączy humor, wzajemna otwartość i życzliwość. O sobie mówią: „Nie jesteśmy zespołem profesjonalnych muzyków, ale to, co daje nam pełne prawo zespołem się nazywać, to więzi, które nas łączą. Spotkaliśmy się przy bębnach, a staliśmy się dla siebie nieodzowną częścią codzienności. Czujemy troskę i odpowiedzialność za tych, którzy siadają obok nas na próbie, w przerwach rozśmieszamy się do łez. Nasza muzyka to okrzyk radości, że jesteśmy razem”.